Franeker JO12-1 bewaart beste wedstrijd voor het laatst

Voorafgaand aan de wedstrijd tegen V.V. Heerenveen had je kunnen denken dat er een wedstrijd om ´des keizers baard´ zou worden gespeeld. V.V. Heerenveen had in de competitie alle wedstrijden gewonnen,  waarvan de meeste met klinkende cijfers.

De mannen van Franeker konden in de competitie lang volgen, maar moesten in de uitwedstrijd tegen hetzelfde Heerenveen met 8-2 het hoofd buigen en wonnen de overige wedstrijden, meestal met een grote uitslag. In theorie was er dus voor onze lokale JO12 nog de mogelijkheid om kampioen te worden, maar dan moest er met dubbele cijfers gewonnen worden, die droom hadden we al laten varen.

De Franeker mannen hadden er zin in. Doordeweeks was Leovardia met 16-0 aan de zegekar gebonden, maar het draaide om deze laatste wedstrijd. VV Heerenveen was met maar liefst 5 wissels en een zelfs een reservekeeper naar Franeker gereisd. Franeker moest het vandaag zonder wissel stellen.

De trainers Haye Rombout en Jildert Boekema hebben de mannen op scherp gezet. De geel-blauwen komen met strakke koppies en geconcentreerde blikken het veld op. De mannen van Heerenveen lopen met enig air het veld op en het meegekomen publiek is al in feeststemming wachtend op de volgende grote uitslag.

Na enig aftasten lijkt Heereveen te krijgen waarvoor ze komen. Ondanks de geleverde strijd komt Franeker met 0-2 achter. Voetballend heeft Heerenveen misschien op de meeste posities net iets meer kwaliteit, maar de Franeker jongens hebben karakter, wilskracht en spelen als een team. Elkaar vurig coachend en strijdend voor elke bal wordt de aansluitingstreffer gezocht. Knap voetballend en combinerend met Jorrit maakt Thymo de 1-2. Het geloof in een goed resultaat is terug. Enkele minuten later dribbelt Jorrit door de verdediging, geeft voor op Finn, hij schiet maar de keeper redt uitstekend. Vlak voor rust zet Melvin nogmaals aan voor een slalom. Hij passeert elke speler van Heerenveen (waarvan sommigen twee keer) geeft af en Jorrit scoort. Het is verdiend 2-2 en tijd voor thee.

Volgens insiders lagen enkele spelers in de naastgelegen kleedkamer huilend en scheldend op bank. Waarom precies blijft onduidelijk. De mannen van Jildert en Haye hebben daar geen aandacht voor, maar luisteren naar de aangescherpte instructies. Kort samengevat komt het er volgens beide trainers op neer dat er van Heerenveen niet verloren mag worden.

De tweede helft begint hetzelfde als de eerste. Heerenveen scoort twee keer en ruikt de overwinning bij de 2-4 stand.  Maar Franeker geeft zich niet zomaar gewonnen. Jorrit zet voor de zoveelste keer aan voor een aanval, kapt, draait en schiet mooi in, Thymo staat bij de tweede paal om het af te maken: 3-4.

Achterin keept Che zijn wedstrijd van het seizoen en coacht zijn verdedigers gepassioneerd. Diede staat centraal achterin zijn mannetje met naast zich als gelegenheidsback Jort (omdat Levi er dit weekend helaas niet bij kon zijn) en op rechts Jurre.

Uit een corner die wat ongelukkig valt, wordt het 3-5. Gelukkig is daar de time-out. Er worden de jongens de nodige voetbalwijsheden toegesproken: één doelpunt en we zijn weer in de wedstrijd, blijven voetballen, blijven werken, dan komt dat doelpunt vanzelf. Het blijken profetische woorden.

Jildert sluit nogmaals af met de tekst dat wat er ook gebeurt, hij niet van H’veen wil verliezen. De mannen gaan met goede moed weer in positie staan.

H’veen krijgt geen vat op de hard werkende Franekers en zoekt zo nu en dan de grenzen op. Scheidsrechter van dienst Sander Hoekstra blijft alert en fluit gedecideerd. Finn loopt in de spits op elke bal, Thymo Jorrit en Melvin lijken onvermoeibaar en zijn voor- en achterin te vinden. Prachtig om te zien hoe er als team voor elkaar gestreden wordt.

Op links een vrije trap voor ´rechts-poot´ Jort. Hij legt de bal voor hem zelf breed en schiet prachtig raak in de verre hoek: 4-5. Franeker ruikt een punt. De verdiende en onvermijdelijke gelijkmaker valt alsnog. Jurre verdedigt op rechts knap uit en geeft diagonaal op de  lopende Thymo. Deze neemt aan en schiet, heel Franeker juicht: 5-5. Kort daarop klinkt het laatste fluitsignaal.

Moegestreden maar met een glimlach van oor tot oor wordt de tegenstander gefeliciteerd met het kampioenschap. Wat zijn de jongens trots op het punt en op elkaar. Het seizoen wordt afgesloten met nog een paar mooie toernooien. Volgend jaar gaan de mannen naar JO13: 11-tegen-11 op het grote veld. Wanneer er met de energie en instelling van deze wedstrijd wordt gevoetbald, gaat dat wel goed komen.